Άρθρο του Άλκη Γαλδαδά για το protagon.gr
Με την κατάθλιψη να μας έχει ποτίσει μέχρι το μεδούλι και τα αντικαταθλιπτικά στο κομοδίνο να σχηματίζουν ένα ολόκληρο βουνό είναι ευπρόσδεκτα οποιαδήποτε παραμύθια για να τα βγάλουμε πέρα. Ένα μας προσφέρει και το Υπουργείο για το Περιβάλλον. Έχει φτιαχτεί, μας λένε, ένας ολόκληρος μηχανισμός, που ήδη τον πληρώνουμε, για να διαθέσει άδεια, σε όποια εταιρεία το ζητήσει, για έρευνα σε διάφορα σημεία της ελληνικής επικράτειας. Για τι θα ψάχνει; Μα για το (άφθονο;) ελληνικό μας πετρέλαιο.
Το εξαιρετικά δραστήριο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο τέλος της περασμένης εβδομάδας είχε την έμπνευση να οργανώσει μια ημερίδα με θέμα: «Λιγνίτης-Υδρογονάνθρακες: Δυναμική και Προοπτικές στον Ελλαδικό Χώρο». Ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε αυτές τις ημέρες που τόσα ακούγονται για τα κρυμμένα μέσα στη γη «πλούτη» μας. Είχαν προσκληθεί οι άνθρωποι του Υπουργείου που μας ενημέρωσαν για τον μηχανισμό που έχει δημιουργηθεί για να βάλει σε τάξη όλες αυτές τις εταιρείες που συνωστίζονται κατά εκατοντάδες (χα, χα) για να πάρουν άδεια και να αποκαλύψουν τον μαύρο θησαυρό της μαύρης πατρίδας μας.
Μας μίλησε όμως και κάποιος άνθρωπος που επί 36 χρόνια ήταν μέσα σε όλες τις έρευνες στον ελλαδικό χώρο. Σε αντίθεση με τους ψευταράδες που γυρίζουν στα κανάλια και εξάπτουν τη φαντασία του απελπισμένου Έλληνα τηλεθεατή μας διευκρίνισε ότι ακόμη και τα περίφημα «πετρέλαια» στο Κατάκωλο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κοίτασμα που οι Γεωλόγοι χαρακτηρίζουν ως «οριακό», δηλαδή με απόδοση τόσο μικρή που το σκέπτεσαι αν αξίζει τον κόπο να στήσεις μηχανισμό εξόρυξης. Ακόμη λιγότερες είναι οι ελπίδες για πιο βόρεια στο Ιόνιο πέλαγος. Όσο για τον περίφημο ωκεανό πετρελαίου στο πεδίο του Ηροδότου νότια της Κρήτης το πιο βέβαιο είναι ότι βρίσκεται λίγο έξω από την οικονομική ζώνη που μπορεί να διεκδικήσει η Ελλάδα εκεί κάτω. Αντίθετα, ακριβώς στα νότια της Κρήτης, όπου κάποιος Μυνγχάουζεν είπε ότι εκεί έχουμε όχι τρία στρώματα όπως στην περιοχή Κύπρου-Ισραήλ αλλά επτά(!), δεν έχει βρεθεί κάτι το ενθαρρυντικό.
Γενικά, για άλλη μια φορά θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Δεν μας έχει ραντίσει ο Θεός με πετρέλαιο, χωρίς να αγνοούμε πως φρόντισε να μας εφοδιάσει με άλλα αγαθά, όπως καλό κλίμα, θέση, ομορφιά του τοπίου μοναδική. Όποιος δεν συμφωνεί και ήθελε μαύρο χρυσό στο υπέδαφός μας για να αισθάνεται καλά ας συνεχίσει με τα αντικαταθλιπτικά του χάπια και ας διαβάζει και τις ανακοινώσεις του Υπουργείου που, κατά τη συνήθεια των πολιτικών, φροντίζουν να κρατούν ζωντανό το παραμύθι περί πετρελαϊκού πλούτου.
(Θα συνεχίσουμε αύριο με τα όσα ειπώθηκαν για τους Λιγνίτες που είναι ένα επίσης πολύ ενδιαφέρον θέμα).
Πηγή : protagon.gr
