Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ
Ο άνθρωπος στη φύση επανενώνεται με τον κόσμο που τον γέννησε, βρίσκει την ταυτότητά του, αγγίζει το παρελθόν του φθάνοντας ως το αρχέγονο σημείο.
Μη συνδέουμε τη φύση με εκείνους που δεν είναι δική τους, αλλά είναι απλοί επισκέπτες. Η φύση για μας είναι ένας δρόμος αναγκαίος. Η καρδιά πρέπει να σιωπήσει και να υποταχτεί, γιατί οι θεϊκές εντολές είναι ισχυρότερες από τις επιταγές της γήινης εμπειρίας. Μόνο στην απόλυτη σιωπή θα μπορέσουμε να ακούσουμε τη φωνή που ψάχνουμε, το τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι, / ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη΄ όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Ο άνθρωπος στη φύση επανενώνεται με τον κόσμο που τον γέννησε, βρίσκει την ταυτότητά του, αγγίζει το παρελθόν του φθάνοντας ως το αρχέγονο σημείο.
Μη συνδέουμε τη φύση με εκείνους που δεν είναι δική τους, αλλά είναι απλοί επισκέπτες. Η φύση για μας είναι ένας δρόμος αναγκαίος. Η καρδιά πρέπει να σιωπήσει και να υποταχτεί, γιατί οι θεϊκές εντολές είναι ισχυρότερες από τις επιταγές της γήινης εμπειρίας. Μόνο στην απόλυτη σιωπή θα μπορέσουμε να ακούσουμε τη φωνή που ψάχνουμε, το τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι, / ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη΄ όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.