Είναι ενδιαφέρουσες οι απόψεις για τη φοροδιαφυγή, ειδικά όταν προέρχονται εκ των έσω. Ο διευθυντής ελέγχων του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος κ. Νίκος Λέκκας ανέφερε ότι οι απατεωνιές σε βάρος του κράτους και σε βάρος των έντιμων πολιτών γίνονται επειδή «δεν υπάρχει πολιτική βούληση». Τίθεται ένα απλό, απλούστατο ερώτημα: γιατί χρειάζεται «πολιτική βούληση» για να εφαρμοστούν νόμοι που ψηφίστηκαν προ ετών; Ένα οργανωμένο κράτος, που διαθέτει υπηρεσίες με ικανούς διευθυντές και ευσυνείδητους, έντιμους υπαλλήλους θα έπρεπε να εφαρμόζει αυτόματα όσα ορίζει η νομοθεσία. Επειδή όμως μιλάμε για ανοργάνωτο κράτος, καταγράφονται σε όλες τις κυβερνήσεις περιπτώσεις «πολιτικής τροχοπέδης» στην εφαρμογή των φορολογικών διατάξεων. Υπουργοί, βουλευτές και παρατρεχάμενοί τους παρεμβαίνουν για να εξαιρέσουν πρόσωπα και εταιρείες από τις νόμιμες διαδικασίες.
Ας δούμε ορισμένες παγιωμένες αντιλήψεις σχετικά με τη φοροδιαφυγή: «Σχεδόν όλοι οι πολίτες θεωρούν ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει πιο ευνοϊκά έναν προνομιούχο που φοροδιαφεύγει σε σύγκριση με έναν φτωχό ή μικρομεσαίο». Επίσης «Οι μισοί πολίτες θεωρούν ότι σε ένα διεφθαρμένο κράτος η φοροδιαφυγή αποτελεί μια λογική αντίδραση» (Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, 2011). Ο κ. Λέκκας σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt» επιβεβαιώνει του Επιμελητηρίου το αληθές. Οι οικονομικά ισχυροί είναι πάνω και πέρα από τον νόμο. «Το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται από την πάταξη της φοροδιαφυγής και της ασυλίας της ελίτ» λέει ο διώκτης, όπως έχουν πει κι άλλοι στο παρελθόν.
Τα νούμερα είναι λίγο πολύ γνωστά «Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα φτάνει το 12%-15% του ΑΕΠ. Αυτό είναι 40- 45 δισ. ευρώ τον χρόνο. Εάν θα μπορούσαμε από αυτά να εισπράξουμε μόνον τα μισά, τότε το πρόβλημα της Ελλάδας θα είχε λυθεί». Για να έχουμε καλό ερώτημα: φταίνε μόνο οι πονηροί πολιτευτές, οι οποίοι δεν διαθέτουν την πολιτική βούληση για να πατάξουν τη φοροδιαφυγή; Μάλλον είναι ομαδικό τα έγκλημα, με διαφορετικά είδη ευθύνης. Πρέπει να γίνει κατανοητό ένα πράγμα: όταν συναινούμε στη φοροδιαφυγή του γιατρού, του υδραυλικού, του εστιάτορα αναλαμβάνουμε να πληρώσουμε εμείς για εκείνον. Οποιος δεν κόβει αποδείξεις δεν πληρώνει τίποτε, ούτε φόρο εισοδήματος, ούτε αλληλεγγύη ούτε τίποτα. Στο τέλος του χρόνου λοιπόν θα πληρώσει παραπάνω ο μισθωτός και ο συνταξιούχος επειδή ακριβώς με την ανοχή ή λόγω αμέλειας επιτρέπει σε συμπολίτες του να μην κάνουν ειλικρινή δήλωση.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν να πέσει έξω η οικονομία της χώρας επειδή το ψιλικατζίδικο δεν έκοψε απόδειξη για τις τσίχλες. Το στοίχημα είναι στο να αλλάξει η νοοτροπία σε όλες τις κλίμακες, όχι μόνον στις δραστηριότητες των εκατομμυρίων. Εν τω μεταξύ θα μπορούσαν να γίνουν και μερικές αλλαγές που αφορούν τις τράπεζες – τόσα λεφτά παίρνουν συνέχεια για να διασωθούν, δεν μπορούν να φέρονται σαν τους άρχοντες του ευρώ. Οφείλουν να συνεργαστούν με το κράτος στα ζητήματα του ελέγχου κι αφού δεν δέχονται με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, ας υποχρεωθούν με νέους νόμους. Αυτό που συμβαίνει τώρα, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, είναι το εξής: «Αυτή τη στιγμή πρέπει – δυστυχώς – να πω ότι δεν υπάρχει καλή συνεργασία με τις τράπεζες. Σε πάνω από 5.000 περιπτώσεις υποβάλαμε αίτηση να δούμε τους λογαριασμούς υπόπτων. Μόνο σε 214 υποθέσεις το πετύχαμε. Αυτό έφερε 650 εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα».
Πηγή : tovima.gr
