Σχολιαστές των εφημερίδων κυρίως και ευτυχώς όχι οι πολιτικές δυνάμεις, που διεκδικούν την ψήφο μας άρχισαν να πανηγυρίζουν μετά τη συμφωνία της Ισπανίας με τους εταίρους της στο Eurogroup για την χρηματοδότηση των ισπανικών τραπεζών από το EFSF επειδή λένε έγινε χωρίς μνημόνιο.
Κατ αρχήν η ισπανική οικονομία ως ανταγωνιστικότητα και ως μέγεθος δεν έχει καμμία σχέση με την ελληνική. Η Ισπανία διαθέτει 10 τουλάχιστον εταιρείες που παίζουν στην πρώτη κατηγορία της παγκόσμιας αγοράς στους κλάδους τους όπως Iberdrola, Zara, Satander. Πριν από την έναρξη της κρίσης το χρέος της Ισπανίας ήταν χαμηλότερο από εκείνο της Γερμανίας, γύρω στο 69%, τώρα προσεγγίζει το 80%.Υπάρχει όμως μία πολιτική προϋπόθεση πολύ σημαντική: Η Ισπανία υιοθέτησε ένα δικό της πρόγραμμα άγριας προσαρμογής χωρίς να ζητήσει βοήθεια, επειδή οι ίδιες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας το υιοθέτησαν. Πριν από τις εκλογές το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα διαβεβαίωσε τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο ότι θα το εφαρμόσει αν διαδεχόταν τους σοσιαλιστές στην εξουσία. Mε μία κουβέντα οι Ισπανοί ανέλαβαν την πατρότητα του προγράμματος χωρίς να «φορτώσουν» την ευθύνη στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο όπως ζητάει από τους Έλληνες πολιτικούς εδώ και μήνες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ακόμα και σήμερα, ακόμα και σε αυτές τις εκλογές τα κόμματα που διεκδικούν την πρώτη θέση παρουσιάζουν τα αναγκαία μέτρα προσαρμογής ως την «εισαγόμενη κατάρα» και αρνούνται την «πατρότητα «οποιασδήποτε προσαρμογής σαν να είναι δυνατόν να ζήσουμε, όπως ζούσαμε το 2008. Αυτή είναι η τεράστια, η κολοσσιαία διαφορά της ελληνικής περίπτωσης από την ισπανική.
Πηγή : protagon.gr
