Άρθρο του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου για το "ΕΘΝΟΣ"
Τελικά φαίνεται ότι η αναξιοπιστία δεν είναι ιδιότητα που χαρακτηρίζει αποκλειστικά και μόνο τους πολιτικούς μας. Ιδιοι, αν όχι και χειρότεροι, είναι και οι ξένοι συνάδελφοί τους. Κι αν μάλιστα πάμε και στους υποδυόμενους τους τεχνοκράτες και τους αναμορφωτές, εκεί είναι που δεν δυσκολεύεσαι να διαπιστώσεις ότι η υποκρισία αποτελεί διεθνώς απαραίτητο προσόν για την εξασφάλιση μιας επιτυχημένης καριέρας.
Πάγια διαδικασία για να κρίνεις την αξιοπιστία και τη σοβαρότητα κάποιου είναι να συγκρίνεις τα όσα λέει σήμερα με τα όσα έλεγε χθες για το ίδιο ακριβώς θέμα. Κι όπως όλοι ξέρουμε, τόσο η επικεφαλής του ΔΝΤ Λαγκάρντ όσο και ο επικεφαλής της τρόικας Τόμσεν επανειλημμένα έχουν υποστηρίξει ότι τα φοροδοτικά περιθώρια των Ελλήνων έχουν εξαντληθεί (εξαιρουμένων φυσικά των φοροφυγάδων). Παρόλο, όμως, που αυτά έλεγαν και ξανάλεγαν η νέα «συνταγή» τους περιλαμβάνει και πάλι φορολογικά μέτρα.
Και πάμε και στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον Μπαρόζο, στον Ολι Ρεν, σε όλους τέλος πάντων τους πολιτικούς και τους θεσμικούς μεγαλοπαράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπάρχει κανένας απ' όλους αυτούς που να μην έχει δηλώσει επανειλημμένα πόσο πολύ εκτιμά και σέβεται τις προσπάθειες του ελληνικού λαού; Ή υπάρχει κανένας τους που να μην έχει αναγνωρίσει δημόσια ότι το πρόβλημα του ελλείμματος και του χρέους δεν πρόκειται να ξεπεραστεί αν η ελληνική οικονομία δεν μπει σε φάση ανάπτυξης; Παρόλο, όμως, που αυτά έχουν υποστηρίξει ξανά και ξανά, μέχρι τώρα κανένας τους δεν έχει κάνει το παραμικρό για να πραγματοποιηθεί αυτό που υποτίθεται ότι θεωρούν απαραίτητο.
Τι θα πρέπει να υποθέσουμε συγκρίνοντας τις διακηρύξεις με τις πράξεις εκείνων που υποτίθεται ότι φροντίζουν για την επίλυση των προβλημάτων μας; Οτι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και άλλα λένε και άλλα κάνουν; Οτι ενεργούν με βάση τις εκάστοτε συνθήκες και όχι κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο που ξέρουν πού θα τους (και μας) οδηγήσει; Ή -ακόμη χειρότερα- ότι οι πράξεις τους καθορίζονται από τις δικές τους ανάγκες και επιδιώξεις και όχι από τη διάθεσή τους να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τα προβλήματα μας;
Ή -κι αυτό είναι και το πιθανότερο- είναι αντικειμενικά ανίκανοι να διαχειριστούν σοβαρές και δύσκολες καταστάσεις και καταφεύγουν σε εύκολες γι' αυτούς λύσεις;
Πηγή : ethnos.gr
