Άρθρο του Γιώργου Καπόπουλου για την "ΗΜΕΡΗΣΙΑ"
Την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου, η Γερμανία, με την αποτυχία διάθεσης των ομολόγων της, πήρε ένα ξεκάθαρο μήνυμα από τις αγορές: Η εμπιστοσύνη των επενδυτών για το δημόσιο χρέος της Ευρωζώνης έχει κλονισθεί συνολικά με υπαιτιότητα της κυβέρνησης Μέρκελ και για να αντιστραφεί το κλίμα δεν αρκούν πλέον οι συμβιβασμοί και οι συμψηφισμοί της τελευταίας στιγμής.
Με δεδομένο ότι μέσα στο 2012 η Ευρωζώνη θα χρειασθεί να αντλήσει από τις αγορές περίπου 800 δισ. ευρώ, θα πρέπει να γίνει από το Βερολίνο στροφή 180 μοιρών ώστε να μη βρεθούν οι πάντες, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, σε κρίση δανεισμού:
Το αργότερο μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου, θα πρέπει να έχουν αναιρεθεί όλοι οι λόγοι που προκάλεσαν την κρίση εμπιστοσύνης, από την αβεβαιότητα για το ύψος της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη διάσωση χωρών με δημοσιονομικά προβλήματα έως και τον τερματισμό της συζήτησης περί ασύντακτης χρεοκοπίας, ακόμη και με τη μορφή απειλής για να ληφθούν οδυνηρά μέτρα.
Σχήματα του τύπου πρώτα μεταρρύθμιση των συνθηκών για δημοσιονομική πειθαρχία γερμανικού τύπου και μετά οικονομική διακυβέρνηση και πολιτική ένωση, στο πλαίσιο των οποίων μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή ευρω-ομολόγου, θα αφήσουν παγερά αδιάφορους αγορές και οίκους αξιολόγησης.
Δύο κινήσεις απαιτούν εδώ και τώρα οι αγορές, για να δείξουν εκ νέου εμπιστοσύνη στο δημόσιο χρέος της Ευρωζώνης:
Πρώτον, να λειτουργήσει τώρα η ΕΚΤ ως ύστατος δανειστής, όπως η Fed στις ΗΠΑ, εγγυώμενη ότι με το εργαλείο της «ποσοτικής χαλάρωσης» διασφαλίζει την αποπληρωμή των δανειστών της Ευρωζώνης.
Δεύτερον, με την απαιτούμενη εξισορρόπηση των πολιτικών δημοσιονομικής σταθεροποίησης στην Ευρωζώνη να υπάρξει επιστροφή στην ανάπτυξη, τη μόνη μακροπρόθεσμη διέξοδο των χωρών-μελών από την υπερχρέωση.
Η Ευρωζώνη έφθασε στη σημερινή συνολική κρίση δανεισμού με υπαιτιότητα της Γερμανίας, που έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να κλονίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών, με ένα στρατηγικής σημασίας ερώτημα να εξακολουθεί να μένει αναπάντητο: Πρόκειται για ανεπάρκεια της κυβέρνησης συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Φιλελευθέρων, για απίστευτο επαρχιωτισμό και εσωστρέφεια της Μέρκελ στην προσπάθειά της να αποφύγει εσωτερικό πολιτικό κόστος και φθορά ή για συνειδητή επιλογή που έγινε με βάση μία κρυφή ατζέντα επιβολής της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρωζώνη και στην Ε.Ε. συνολικά;
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψουμε την πρώτη ερμηνεία, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός στο Βερολίνο υφίσταται μία συνεχή φθορά και πτώση, που δεν έχει επηρεασθεί από τις καθυστερήσεις και τις παλινωδίες της Μέρκελ στη διαχείριση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη. Με τα σημερινά δεδομένα, ύστερα από αλλεπάλληλες ήττες σε τοπικές εκλογές, η συντριβή των Φιλελευθέρων στις προσεχείς εκλογές έχει «κλειδώσει» την απομάκρυνση της Μέρκελ από την εξουσία.
Η δεύτερη εκδοχή φαίνεται πιο αληθοφανής, καθώς αν δεν υπήρχε η κλιμάκωση της πίεσης των αγορών ακόμη και σε βάρος της Γερμανίας, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία πρόβαλαν να μην έχουν άλλη επιλογή παρά την αποδοχή του πλαισίου μιας γερμανικής Ευρωζώνης.
Και χωρίς την επίθεση των αγορών, επρόκειτο για μία πύρρειο νίκη, με τη Γερμανία να εγκλωβίζεται στην ύφεση σε λίγους μήνες.
Αν το Βερολίνο υπολόγιζε να επιβάλει σήμερα όσα δεν μπόρεσε να επιβάλει στο Μάαστριχτ πριν από είκοσι χρόνια, οι αγορές του ζητούν εδώ και τώρα να απεμπολήσει πολλά από τα κεκτημένα της ιδρυτικής του ευρώ συνθήκης.
Ανεπάρκεια ή δόλος;
Η Ευρωζώνη έφθασε στη σημερινή συνολική κρίση δανεισμού με υπαιτιότητα της Γερμανίας, που κλόνισε την εμπιστοσύνη των επενδυτών, με ένα στρατηγικής σημασίας ερώτημα να εξακολουθεί να μένει αναπάντητο: Πρόκειται για ανεπάρκεια της κυβέρνησης συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Φιλελευθέρων ή για συνειδητή επιλογή που έγινε με βάση μία κρυφή ατζέντα επιβολής της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρωζώνη;
Πηγή : imerisia.gr
